Yıl 1999
Güven Durmaz 5 -Yaşananlar, neyse odur, gerçekler, değişmez-Aynur
Hanim ile çok hatıralarım var. Haftasonu kahvaltımızdan sonra kahve keyfimiz. Allah herkesi mesut ve bahtiyar etsin, 1999 da tanışmıştık.
O gün radyoda güzel müzik çalıyordu Hey hey, hey, hey,Gamzedeyim
garibim bir yuva kurmam, kaderimdir hep çektiren, inlerim hic deha bulmam...
Teyzekızım Gülseren Aynur'dan bahsetmişti, görün tanışın demişti.
Bizim Çukuroba'da Ali Ağalardan diye.
Gün ayarlanmıştı.ve rahmetli Güzel Ali, eniştem, annem ve ben Aynurlara ziyarete gitmiştik. Birileri bu işlere hep vesile olur.
Üzümler olmuşlar, büyük evlerinin avlusunda, bahçesinde asmalı çekirdekli parmak üzümlerinden, çay ve ikramlarda bulunmuşlardı.
Bende Aynur'a sormuştum, sen bu üzümü çekirdeği ile mi giyiyorsun diye.
Allah var çok güzel ağırladılar.
Yolda Aynurlara giderken rahmetli Ali eniştem, bana söyle
yeğenim, Güven, sen çok konuşuyorsun, biraz az konuş, o çeneni tut, çene çalma, gözüm üzerinde olacak demişti
Yıllar geçiyor.